किरण दाहाल
जब देख्यो उसले–
शासकका पर्खालभन्दा पनि
अग्लाअग्ला मान्छेहरु
अनि, लेख्न थालेको हो
–गुराँसजस्तो मुस्कानको भाका
–झुल्के घामजस्तो न्यानो आशा
–जीवनजस्तै जिउँदो विद्रोहको गीत।
उसँग प्रश्न छ–
केवल एउटामात्रै प्रश्न
संसार किन सीधा हिँडिरहेको छैन?
श...